نماز چه می گوید

نماز می گوید: موقعی که می خواهی مرا بجای بیاوری ، بایـد در جامـه ای باشـی کـه همه اش مال خودت باشد ، حتی یک تار و یک پودش مال دیگری نباشد ، و اگر احیاناﹰ از  دیگری باشد ، باید به رضایت و طیب خاطر او به تن پوشانده باشی و در آن نماز بخوانی، نه به زور و قلدری از او گرفته باشی ، یا به پنهانی و مکر و حیلـه و تقلـب یـا راههـای دیگر از او ربوده باشی و او نداند یا بداند . 

نماز می گوید: برای خوان دن من باید با طهارت باشی ، و آبی که برای تحصیل طهارت( وضوء یا غسل) مصرف می کنی ، و یا خاکی که بر آن تیمم می کنی باید احراز کنـی و بدانی مال تو است ، غصب نیست مال دیگری نیست ، حق دیگری نیـست ، و اگـر از آن دیگری است باید بدانی که او به تصرف تو در آن ، و برای تحصیل طهارتت کاملاﹰ راضـی

است .

نماز می گوید: هر مقدار از مرا که با حضور قلب و توجّّه و اقبال به خـدا بجـا آوردی مقبول و پذیرفته است ، آنهم با نیت پاک و اخلاص بدون عجب و ریاء .  

تفسیر اجمالی سورة حمد در کلام رسول خدا (ص)

در حدیثی از پیامبر اکرم (ص) مـی خـوانیم: خداونـد متعـال چنین فرموده» من سورة حمد را میان خود و بنده ام تقسیم کردم ؛ نیمی از آن برای من ،و نیمی از آن برای بندة من است ، و بندة مـن حـق دارد هـر چـه را مـی خواهـد از مـن بخواهد :   
هنگانی که بنده می گوید :   
» بسْمِ اﷲِ الرحْمنِ الّرّحیمِ« خداوند بزرگ می فرماید: بنده ام به نام من آغاز کـرد ، و بـر من است که کارهای او را به آخر برسانم و در همه حال او را برکت دهم .  و هنگامی که بنده می گوید : » الﹾحَمْدُ ﷲِ رَبِّ الﹾعالﹶمین « خداوند بزرگ می فرماید : بنده ام  مرا حمد و ستایش کرد ، و دانست نعمت هایی را که دارد از ناحیة من است ، و بلاهـا را نیز من از او دور کردم. گواه باشید که من نعمت های سرای آخـرت را بـر نعمـت هـای دنیای او می افزایم ، و به بلاهای آن جهان را نیز از او دفـع مـی کـنم ، همـان گونـه کـه بلاهای دنیا را دفع کردم . و هنگامی  که می گوید: » الرَّ حْمنِ ال ّرّحیمِ« خداوند می فرماید: بنده ام گواهی داد که من رحمان و رحیمم ، گواه باشید که بهرة او را از رحمتم فراوان مـی کـنم ، و سـهم او را از
عطایم افزون می سازم .  
و هنگامی که می گوید: » مالکِ یوْمِ الدّینِ« او می فرماید: گواه باشید همان گونه که او حاکمیت و مالکیت روز جزا را از آن من دانست ، من در روز حساب حـسابش را آسـان می کنم ، حسناتش را می پذیرم و از سیئاتش صرف نظر می کنم . و هنگامی که می گوید: » اّیاکَ نﹶعُْ بدُ« خداوند بزرگ می فرماید: بنده ام راست می گوید، تنها مرا پرستش می کند ، من شما را گواه می گیرم بر این عبادت خالص ثوابی به او میدهم که همة کسانی که مخالف او بودند به حال او غبطه خورند .و هنگامی که می گوید: » اّیاکَ نﹶسْتعینُ« خداوند می گوید: بنده ام از من یاری جـسته ،و تنها به من پناه آورده. گواهی باشید که او را در کارهایش کمک می کنم ، در سختیها به فریادش می رسم و در روز پریشانی دستش را می گیرم .   
و هنگامی که می گوید: » اهْدِنا الصِّ راطﹶ الﹾمُسْْتﹶقیم ... « ( تا آخر سوره ) خداوند می فرماید : این خواستة بنده ام برآورده است ، و هر چه می خواهد از من بخواهد ، که مـن اجابـت خواهم کرد . آنچه امید دارد به او می بخشم و از آنچه بیم دارد ایمنش می سازم «   
                               
منبع:
 ( عیون اخبار الرضا (ع) ، طبق نقل المیزان ، ج ١ ، ص ٣٧   )  

خشوع در نماز

امیر مؤمنان (ع) از رسول خدا (ص) روایت کرده که فرمود: نماز مرکب از چهار سـهم و قسم می باشد: قسمتی از آن ، وضوی کامل با تمام شرایطش می باشد ، و سهمی از آن رکوع ، و سهمی از آن سجود ، و قسمت دیگر آن خشوع می باشد. عرض شد : یا رسول اﷲ! خشوع چیست ؟ فرمود: تواضع و خود کوچک بینی در پیشگاه خداوند در نماز مـی باشد و به این که بنده با قلب و تمامی وجودش متوجه پرودگار بزرگ بـشود. پـس اگـر رکوع ، و سجود و سایر سهام و قسمتهای نماز را کامل انجام دهد ، نمازش به آسمان بالا می رو د ، و از برای آن نوری است که تلألو دارد و مـی درخـشد ، و درهـای آسـمان بـه رویش گشوده می گردد ، خطاب به صاحبش می کند و می گوید : تو مرا حفظ کردی و با حفط شرایط انجام دادی ، خدا تو را حفظ گرداند و ملائکـه مـی گوینـد: درود خـدا بـر صاحب این نماز( که با کامل او را اقامه نموده) . ولی اگر قسمتهایی از نمـاز را کامـل و صحیح انجام نداده باشد ، نمازش بالا می رود ، در حالی که ظلمتـی آن را فـرا گرفتـه ، و درهای آسمان به روی آن نماز بسته می گردد ، به صاحبش می گوید: مرا ضایع کـردی ،خدا تو را ضایع گرداند و آن نماز به صورت صاحبش زده می شود .

منبع:نماز از دیدگاه قرآن و حدیث ، ص ١١٦ و ١١٧