نماز شفاگری چند بعدی

انسان در قرآن موجودی تک بعدی تعریف نشده است، بلکه تکامل و تحـول او در ابعـاد مختلف مورد توجه و تأکید قرار گرفته است. توصیف این ابعاد در منـابع متعـدد اسـلامیآمده است. در اینجا بیشتر برآنیم تا چگونگی درمانگری را مد نظر قرار دهیم، از یک زاویه بنابر آنچه دانشمندان اسلامی و اسلام شناسان بزرگ دیده اند، بـرای اصـلاح و درمـان آلام نفسانی و روانشناختی انسان ، دو لایـه اساسـی روانـشناختی وجـود دارد کـه عبارتنـد از مملکت ظاهر و مملکت باطن،( شاید استفاده از کلمة مملکت ایـن بـوده باشـد کـه یـک مملکت دارای نیازها و نظام های متعدد برای کنترل و مـدیریت اسـت).  در لایـةظـاهری، رفتارها آنچنان که قابل مشاهده است مد نظر قرار می گیرد. بنابراین در این سطح ما با یک»رفتار  درمانگری« عمیق مواجه هستیم. مثلاﹰ  عادت دهی تدریجی وتمرینهای مذهبی دقیقاﹰ آداب و مراسمی هستند که رفتارهـا را در خط سلامت نگه می دارنـد. یـک مـسلمان بایـد روزی ٥ مرتبه خود را در مقابل خداوند تصور کند، خود را از هر فکر و خیالی رها کند و با قلبی آکنده از محبت و عشق با رفتاری متواضـعانه و از روی خـشوع، از روی شـوق و اشتیاق بگوید : »فقط تو را می پرستم و فقط از تو کمک می جویم«، بگوید »من را در مـسیر درست و راهی مستقیم قرار ده، مسیر کسانی که به آنها نعمت عطـا فرمـوده ای« و …  آیـا فکر کرده ای که خداوند به چه کسانی نعمت داده و اصلاﹰ نعمت چیست؟
 مگر نه این است که تمام نظام های روان  درمانگری از »روان تحلیل  گری« تـا »درمـان  هـای هستی نگر« و »رفتار درمانگرها «، در حال حاضر، تمرین هایی را بـرای مراجـع و یـا بیمـار تجویز می  کنند؟ از جمله تمرین های شایع، تمرین آرامش دهی بدنی است کـه عمـدة روان درمانگران از آن استفاده می کنند. در نظام شفاگری قـرآن هـم، نمـاز اصـلی تـرین تمـرین رفتاری است که آرامش بخش است و درمانکننده. 

منبع:

نرم افزار گنجینه، محسن تنه کار

گلچین سخنرانی حجت الاسلام رفیعی با موضوع نماز

   آسیب شناسی عبادت1.دکتر رفیعی.mp3     1.41 MB    
    آسیب شناسی عبادت2.دکتر رفیعی.mp3     1.53 MB    
    بازدارندگی از فحشا و منکر.دکتررفیعی.mp3     558.48 KB         
    حضور قلب در نماز.دکتررفیعی.mp3     1.41 MB    
    خواب دیدن دکتررفیعی.mp3     636.024 KB    
    دل پاک.دکتر رفیعی.mp3     382.656 KB    
    شیوه های تبلیغ نماز.دکتر رفیعی.mp3     1.1 MB    
    عبادت امام حسین.دکتر رفیعی.mp3     856.056 KB    
    عواقب ترک نماز.دکتر رفیعی.mp3     352.488 KB         
    قبولی عبادات.دکتر رفیعی.mp3     1.24 MB    
    نماز برای فرزندان.دکتررفیعی.mp3     358.824 KB    

منبع:
بسیج سازمان انرژی اتمی ایران
     

لباس نمازگزار(1)

1- مقدار پوشش در نماز

الف-مرد باید در حال نماز عورتین خود را بپوشاند،هر چند کسی او را نمیبیند و بهتر است از ناف تا زانو را بپوشاند.

ب-زن باید در موقع نماز تمام بدن و موی خود را با پوششی که کاملا بدن را میپوشاند بپوشاند،ولی پوشاندن صورت به مقداری که شستن آن در وضو  واجب است و دستها تا مچ و پاها تا مفصل ساق لازم نیست.

توجه:

-از آنجا که چانه، جزیی از صورت است، لذا لازم نیست در نماز آن را بپوشاند، ولی پوشاندن قسمت پایین چانه واجب است.
-پوشاندن پاها تا مفصل ساق در صورتی که نامحرم حاضر باشد واجب است.
-هرگاه در بین نماز متوجه شود که مقداری از موهایش پیداست و فوراً آن را بپوشاند نمازش صحیح است مگر زمانی که ظاهر شدن مو عمدی باشد.
-اگر نمازگزار بعد از نماز بفهمد که در نماز پوشش واجب را نداشته، نمازش درست است.

2-شرایط لباس نمازگزار
الف) پاک باشد.
ب) غصبی نباشد (مباح باشد).
ج) از اجزای مردار نباشد.
د) از حیوان حرام گوشت نباشد.
هـ) طلا بافت نباشد.
و) از ابریشم خالص نباشد.
توجه:
شرط پنجم و ششم اختصاص به لباس مردان دارد.

الف) پاک باشد
۱. لباس نمازگزار باید پاک باشد.
 کسی که نمی‌داند نماز با بدن و لباس نجس، باطل است اگر با بدن یا لباس نجس نماز بخواند نمازش باطل می‌باشد.
۳. اگر نداند که بدن یا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده است، نماز او صحیح است، ولی اگر قبلاً نجاست آن را می‌دانسته و فراموش کرده و با آن نماز خوانده، نمازش باطل است.
۴. اگر در بین نماز متوجه شود که لباس یا بدنش نجس است،اگر بداند نجاست از قبل از نماز بوده یا مقداری از نماز را با نجاست انجام داده است و وقت هم وسعت داشته باشد نماز باطل است،ولی اگر وقت تنگ باشد چنانچه برای وی، ازاله‌ی نجاست از بدن یا درآوردن لباس نجس بدون ارتکاب عملی که منافات با نماز دارد ممکن باشد باید نجاست بدن را بر طرف یا لباس نجس را از خود دور کند و نماز خود را تکمیل نماید، و چنانچه برطرف کردن نجاست با حفظ حالت نماز برای او امکان ندارد و در صورتی که نتواند،به حالت عریان نماز بخواند با همان وضعیت نماز را تمام کند.
۵. اگر لباس نجس را آب بکشد و یقین کند که پاک شده است و با آن نماز بخواند، و بعد از نماز بفهمد پاک نشده، نمازش صحیح است، ولی برای نمازهای بعدی باید لباس را تطهیر کند.
۶. لباسی که نجس بودن آن مشکوک است محکوم به طهارت بوده و نماز خواندن با آن صحیح است، بنابراین نماز در لباسهای معطر به عطرهایی که حاوی الکل است و نمی‌دانیم آن عطرها نجس است اشکال ندارد. همچنین شخصی که به علت اضطرار، مجبور به تطهیر مخرج بول با سنگ یا چوب و یا هر چیز دیگری می‌شود و هنگامی که به منزل مراجعت می‌کند آن را با آب تطهیر می‌نماید، اگر نداند لباسش با رطوبت بول نجس شده است لازم نیست موقع نماز آن را عوض کرده یا تطهیر نماید.

ب) غصبی نباشد
۱. لباس نمازگزار باید مباح باشد (غصبی نباشد).
۲. اگر نداند یا فراموش کند که لباس او غصبی است و با آن نماز بخواند، نمازش صحیح است، همچنین اگر نداند پوشیدن لباس غصبی حرام است.
۳. اگر با عین مالی که خمس یا زکات آن را نداده است، لباس بخرد نماز خواندن در آن لباس باطل است.

ج) از اجزای مردار نباشد
۱. لباس نمازگزار باید از اجزای حیوان مرده‌یی که دارای خون جهنده است نباشد، و احتیاط واجب آن است که از اجزای مرداری که دارای خون جهنده نیست نیز نباشد.
۲. هرگاه قطعه‌یی از مردار همراه نمازگزار باشد، بنا بر احتیاط (واجب) نمازش باطل است، ولی در صورتی که از چیزهایی که دارای روح نیست، مانند مو و پشم و شاخ و استخوان باشد و حیوان هم در اصل حلال‌گوشت باشد، نماز باطل نیست.
۳. حیوانی که تذکیه‌ی آن مشکوک است، از این نظر که نمی‌توان گوشت آنرا خورد و در پوست آن نماز خواند در حکم میته است، ولی از نظر طهارت و نجاست، حکم میته را ندارد و پاک است، و نمازهای گذشته اگر با جهل به این حکم، انجام گرفته است، محکوم به صحت است، بنابراین چرم طبیعی که نمی‌دانیم از حیوانی است که شرعاً تذکیه شده یا خیر نجس نیست ولی نماز با آن باطل است.

د) از حیوان حرام‌گوشت نباشد
۱. لباس نمازگزار باید از حیوان حرام‌گوشت نباشد، و اگر مویی از آن هم به لباس یا بدن نمازگزار چسبیده باشد نماز او باطل است.
۲. اگر آب دهان یا بینی یا رطوبت دیگری از حیوان حرام‌گوشت، مانند گربه بر بدن یا لباس نمازگزار باشد، نماز باطل است، مگر این که خشک شده و عین آن بر طرف شده باشد، بنابراین اگر فضله‌ی پرندگان حرام‌گوشت بر روی بدن یا لباس باشد، نماز با آن باطل است، ولی اگر خشک شده و از لباس یا بدن زدوده شده باشد نماز صحیح است.
۳. مو و عرق و آب دهان انسان و موم عسل و مروارید و صدف اگر بر لباس و بدن نمازگزار باشد، نمازش اشکال ندارد.
۴. اگر شک داشته باشد که لباسی از حیوان حلال‌گوشت است یا حرام‌گوشت، نماز خواندن با آن بی اشکال است.

منبع :

رساله آموزشی حضرت آیت الله خامنه ای