آداب تشهد

بدان که شهادت به وحدانیّت و رسالت در اذان و اقامه، که از متعلقّات نماز و مهیّئات ورود در آن است و در «تشهد» که خروج از فناء به بقاء و از وحدت به کثرت و در آخر نماز است، عبد سالک را متذکر کند که حقیقت صلوة حصول توحید حقیقی، و شهادت به وحدانیت از مقامات شامله است، که با سالک از اول صلوة تا آخر آن است.
و نیز در آن، سرّ «الویّت» و «آخریّت» حقّ- جل و علا- است و نیز در آن سرّ عظیمی است که سفر سالک من الله و الی الله است. (کما بدأکم تعودون).(1)
پس، سالک باید در همه ی مقامات متوجه این مقصد باشد، و حقیقت وحدانیت و الوهیت حق را به قلب برساند؛ و قلب را در این سفر معراجی الهی کند تا شهادتش حقیقت پیدا کند و از نفاق و شرک منزه گردد.
و در شهادت به رسالت نیز اشاره به آن شاید باشد که دستگیری ولیّ مطلق و نبیّ ختمی در این معراج سلوکی از مقامات شامله است، که باید سالک در تمام مقامات متوجه آن باشد و سرّ ظهور «الوّلیّت» و «آخریت» که از مقامات ولایت است، از برای اهلش واضح گردد.
و باید دانست که فرق است بین «شهادت» در اول نماز، و «شهادت» در تشهد؛ زیرا که آن، شهات قبل از سلوک است و شهادت تعبّدی یا تعلقّی است، و این شهادت پس از رجوع است و آن شهادت تحققّی یا تمکنّی است. پس «شهادت »تشهد را خطر عظیم است، زیرا که در آن دعوی تحقق و تمکّن است و دعوی رجوع به کثرت است بی احتجاب.
و چون این مقام شامخ برای امثال ما حاصل نیست، بلکه با این حال که اکنون داریم متوقع نیز نیست، ادب در حضرت باری آن است که قصور خود و ذلّت و نقص و عجز و بیچارگی خویش را در نظر آریم و با حال شرمساری به بارگاه قدس متوجه شده عرضه داریم:
بارالها! ما از مقامات اولیاء و مدارج اصفیاء و کمال مخلصین و سلوک سالکین، حظّی جز الفاظی چند نداریم؛ و از جمیع مقامات به قیل و قال قناعت نمودیم که نه از آن کیفیّتی حاصل شود نه حال.
بارخدایا! حبّ دنیا و تعلقّات آن ما را از بارگاه قدس و محفل انس تو محجوب نموده؛ مگر تو با لطف خفّی خود از ما افتادگان دستگیری فرمایی و جبران ماسبق را فرمایی، تا بلکه از خواب غفلت انگیخته شده راهی به محضر قدس پیدا کنیم.

پی نوشت:

1- به همان گونه که در آغاز آفریدتان باز می گردید. سوره ی اعراف(7): آیه ی 29.
منبع:از کتاب آداب باطنی و اسرار معنوی نماز

دعای هنگام وضو

چون خواستى وضو بگیرى ابتداء مى کنى به مسواک نمودن که دهان را پاکیزه مى کند و بلغم را برطرف و حفظ را زیاد مى کند و باعث زیادتى حَسَنات و خوشنودى حق تعالى است و دو رکعت نماز با مسواک افضل است از هفتاد رکعت به غیر از مسواک و اگر مسواک نباشد انگشت مُجزى است از آن و سزاوار است که در وقت وضو گرفتن رو به قبله بنشینى و ظرف آب را در جانب راست خود مى گذارى و چون نگاهت بر آب فتاد این دعا مى خوانى :

 اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى جَعَلَ الْمآءَ طَهُورا وَلَمْ یَجْعَلْهُ نَجِسا

ستایش خاص خدائى است که آب را پاک کننده قرار داد و قرارش نداد ناپاک

* پس مى شوئى دست خود را پیش از آنکه داخل ظرف آب کُنى و مى گوئى :

در وقت داخل کردن دست در ظرف آب

بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِنَ التَّوّابینَ

به نام خدا و به ذات خدا خدایا مرا از توبه کنندگان قرارم ده

وَاجْعَلْنى مِنَ الْمُتَطَهِّرینَ * پس سه دفعه مضمضه مى کنى با سه کف آب و مى گوئى :

و نیز قرارم ده از پاکیزه کنندگان

اَللّهُمَّ لَقِّنى حُجَّتى یَوْمَ اَلْقاکَ وَاَطْلِقْ لِسانى بِذِکْراکَ پس سه دفعه استنشاق

خدایا دلیل قاطعى روز لقائت بر زبانم نِه و زبانم را به ذکر خودت باز کن

مى کنى و مى گوئى : اَللّهُمَّ لا تُحَرِّمْ عَلَىَّ ریحَ الْجَنَّةِ وَاجْعَلْنى مِمَّنْ یَشَمُّ ریحَها

خدایا بوى بهشت را بر من حرام مکن و قرارم ده از زمره کسانى که بوى آن

وَرَوْحَها وَطیبَها پس شروع کن بشستن صورت ومى گوئى : اَللّهُمَّ بَیِّضْ وَجْهى یَوْمَ

و نسیمش و عطرش را * خدایا سفید گردان رویم را در آن روزى

تَسْوَدُّ فیهِ الْوُجُوهُ وَلا تُسَوِّدْ وَجْهى یَوْمَ تَبْیَضُّ فیهِ الْوُجُوهُ * پس بردار یک

که روها سیاه گردد و سیاه نکن رویم را روزى که روها سفید گردد*

مشت آب بجهت شستن دست راست و در وقت شستن مى گوئى : اَللّهُمَّ اَعْطِنى کِتابى

خدایا نامه عملم را

بِیَمینى وَالْخُلْدَ فِى الْجِنانِ بِیَسارى وَحاسِبْنى حِسابا یَسیرا

بدست راستم ده و رقعه جاوید در بهشت را بدست چپم و حسابم را به آسانى برس

پس دست  چپ را بشوى و در آن وقت مى گوئى :

 اَللّهُمَّ لا تُعْطِنى کِتابى بِشِمالى وَلا مِنْ وَرآءِ

خدایا مده نامه عملم را بدست چپم و نه پشت

ظَهْرى وَلا تَجْعَلْها مَغْلُولَةً اِلى عُنُقى وَاَعُوذُ بِکَ مِنْ مُقَطَّعاتِ النّیرانِ * پس

سرم و قرارش مده بسته به گردنم و پناه برم به تو از پاره هاى (سوزان ) آتش * * *

مسح کن جلو سر را به رطوبت دست راست خود و مى گوئى در این حال :

 اَللّهُمَّ غَشِّنى

* خدایا بپوشان مرا

رَحْمَتَکَ وَبَرَکاتِکَ * پس مسح کن پاهاى خود را و مى خوانى در این حال

به رحمت و برکات خود

 اَللّهُمَّ ثَبِّتْنى عَلَى الصِّراطِ یَوْمَ تَزِلُّ فیهِ الاَْقْدامُ وَاجْعَلْ سَعْیى فیما یُرْضیکَ عنّى

خدایا مرا بر صراط ثابت بدار در آن روزى که قدمها بلغزد و کوششم را در کارى که تو را خوشنود کند قرار ده

یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ * و چون فارغ شدى از وضو مى گوئى : اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ

اى صاحب بزرگوارى و کرامت * * * خدایا از تو مى خواهم

تَمامَ الْوُضُوءِ وَتَمامَ الصَّلوةِ وَتَمامَ رِضْوانِکَ وَالْجَنَّةَ و مى گوئى نیز اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ

درستى و کمال وضوء و کمال نماز و کمال خوشنودى تو و بهشت را * ستایش خاص خدا پروردگار جهانیان است

و مى خوانى سوره قدر را سه مرتبه پس بعد از فراغ از وضو بوى خوش بکار مى برى

چگونه وضو بگیریم؟(آموزش تصویری وضو گرفتن)

بهتر است، پیش از وضو، دستها را تا مچ بشوییم، ولی این شستن، جزو اعمال وضو نمی باشد.

پس اینگونه وضو می گیریم:

پیش از هر چیز نیت می کنیم، یعنی با قصد انجام وضو و برای اطاعت از دستور خداوند عالم، وضو را آغاز می کنیم.

1- به نیت وضو صورت را از بالا به پایین - از جایی که موی سر روییده تا چانه - می شوییم.

2- پس از شستن صورت، دست راست را از آرنج تا نوک انگشتان، از بالا به پایین، می شوییم.

3- بعد از شستن دست راست، دست چپ را مانند دست راست می شوییم.

4- بعد از شستن صورت و دست ها با رطوبتی که بر دست مانده، جلوی سر را مسح می کنیم

یعنی دست را بر سرگذاشته و کمی به طرف پیشانی می کشیم.

5- پس از مسح سر، پای راست را از نوک انگشت تا آخر روی پا (مفصل) مسح می کنیم.

6- و در پایان پای چپ را مانند پای راست مسح می کنیم و با این عمل وضو تمام می شود.

منبع: ستاد اقامه نماز